مینا قنبری : اسفندیار قره باغی خواننده ای که همه او را به عنوان صدای انقلاب می شناسند, فارغ التحصیل رشته موسیقی از هنرستان موسیقی است او کار خود را به عنوان معلم موسیقی در مدارس کرمانشاه آغاز کرد. قره باغی در سال 1348 به تهران آمد و در گروه اپرای تهران فعالیت کرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در واحد موسیقی صدا و سیما مشغول فعالیت شد و سرودها و آثار بسیاری با مضمون انقلاب و جنگ را تولید کرد که همه مردم صدای او را با آهنگ حماسی آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو خون جوانان ما می چکد از چنگ تو می شناسند. در ادامه مصاحبه «دیباچه» با اسفندیار قره باغی را می خوانید.
آقای قره باغی این روزها مشغول چه فعالیتی هستید؟
این روزها فعالیتی ندارم.
نظر شما درخصوص تعطیلی کنسرت ها در زمان شیوع بیماری کرونا چیست؟
خوشحال هستم از اینکه کار دلال های کنسرت در این دو سال تعطیل شده زیرا هر کدام از خواننده های بی اصالت اجیر یک تهیه کننده هستند و قراردادی کوتاه مدت با این خوانندگان می بندند و پولی به آن ها داده می شود . تهیه کننده ها با برگزاری این کنسرت ها مبالغ میلیاردی به دست آورده و آن را بین ارشادی ها , سالن دارها و... تقسیم می کنند. خوشبختانه با شیوع بیماری کرونا و تعطیلی کنسرت ها هر کدام به کار اصلی خودشان بازگشتند زیرا این ها به اشتباه تهیه کننده شده و در این مسیر دلالی می کردند. خواننده ها هم که چیزی از موسیقی نمی دانند و سوادی از موسیقی ندارند.چه کسی امکان شهرت و فعالیت را برای این ها فراهم کرده است؟ به هر حال من این افراد را به عنوان خواننده قبول ندارم.
آیا جوان های امروزی استعداد برابری با هم نسلی های شما را دارند و می توانند با پرورش صدای خود خواننده های اصیل و خوبی باشند؟
مانند هم نسلی های ما خیر. ولی بودند کسانی که در زمینه موسیقی کار کرده و خواننده های خوبی شدند مانند امیر تاجیک , حمید حامی, حمید غلامعلی و... این ها کسانی بودند که با ما کارکرده و زحمت بسیاری کشیدند. آواز خواندن تنها باز کردن دهان و خواندن نیست این موضوع مقدماتی دارد که شخص باید آن را بیاموزد. فردی که قصد خواندن دارد ابتدا باید تئوری موسیقی را بداند , سپس سولفژ , دیکته موسیقی و هارمونی را فراگرفته و سپس شروع به صداسازی کند. زمانی که در صداسازی به مرحله پخته شدن صدا رسید و توانایی استفاده از حنجره , تارهای صوتی , ماسک صورت و مسائل تنفسی را پیدا کرد و دیافراگم را به کار برد , تازه می تواند سبک انتخاب کند؛ یعنی در این زمان اجازه انتخاب سبک را دارد. خواننده های بی اصالت امروزی از راه نرسیده می گویند ما پاپ می خوانیم این شخص حتی درک درستی از خواندن نداشته و معنی پاپ را هم نمی دانند. متاسفانه از طریق نهادهایی که این افراد به کانال های موسیقی هدایت شدند, خیانت های بزرگی به موسیقی کشور شده است.
وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی در کلیپی صحبت هایی از بنده کرده و همین موضوع سبب شد تا معاونت هنری وزیر با من تماس بگیرند و پیشنهاد پست اداره کل موسیقی را به من بدهند. من در حال حاضر زندگی خود را در تبریز دارم درست است که در تبریز کار نمی کنم ولی آرامش خود را دارم , اگر به تهران بیایم آرامش خود را از دست می دهم و با هزاران مشکل مواجه خواهم شد زیرا اگر این پست را بپذیرم اولین کاری که می کنم این است که جلوی برگزاری کنسرت ها را می گیرم, برگزاری این کنسرت ها معنی ندارد زیرا خواننده نمی خواند و همه آن ها پلی بک است , همینطور پخش جلوه های ویژه , نورهایی که چشم را اذیت می کند, دود و بخاری که روی صحنه است که نمی دانم چه ارتباطی با آواز دارد؟
من این سمت را مگر با اختیارات تام و بودجه کافی قبول می کنم, برای نمونه اگر من بخواهم ارکستر سمفونیک تالار را راه اندازی کنم باید بودجه کافی داشته باشم زیرا باید به نوازنده ها حقوق داده شود و این تنها یک بخش مسئله است و افراد زیادی فعالیت می کنند که باید حقوق دریافت کنند.
در زمان جنگ سرودهای بسیاری خوانده شد اما امروزه سرودهای درخشان نمی شنویم, به نظر شما سرودها چه اندازه تاثیرگذار هستند؟
سرودها در زمان دفاع مقدس نقش بسیار مهمی ایفا کردند و می توان گفت هر سرود یک لشگر بود و زمانی که جنگ تمام شد , سرودها هم فراموش شدند و آهنگ های نامناسب وارد شدند که مشخص نیست چه شعرها و چه مفهومی دارند. زمانی که این شعرها را گوش می دهم احساس می کنم فارسی بلد نیستم که اشعار آن ها را متوجه نمی شوم.
در چند وقت گذشته کنسرتی در ترکیه برگزار شد که جمعیت بسیار زیادی از ایران به آنجا رفته بودند و نمی دانم چرا پول این مملکت را به جیب شخصی ناسپاس ریختند که به همه مردم و حکومت فحاشی کرده است و حال به کنسرت آن شخص رفته و او را تحسین کردند.
شما چه راهکاری برای بهبود وضعیت موسیقی پیشنهاد می کنید؟
موسیقی به خودی خود نه خوب است نه بد . موسیقی وسیله است و اشعار به آن بُعد می بخشند. ما می توانیم با یک ملودی اشعاری حماسی یا عاشقانه , عاطفی یا از طبیعت و... بخوانیم. اگر روزی مسئولان و متولیان موسیقی تصمیم بگیرند که از افراد کارشناس در حوزه های مختلف موسیقی کمک بگیرند, می توانند زمام موسیقی کشور را در زمینه موسیقی سنتی , موسیقی ایرانی , موسیقی کلاسیک و آوازهای محلی به دست گرفته و آن را راه اندازی کنند . موجه ترین نوع موسیقی در این چهل سال که همه دیدند, سرودها بودند زیرا اشعار آن مفهوم داشت. این ها فقط گلایه نیست بلکه ارائه راهکار است و راهکار هم باید توسط متخصص ارائه شود.
اگر بودجه و اختیار کافی در اختیار بگذارند امکان فراهم کردن هر نوع موسیقی درست در کشور وجود دارد زیرا ما آهنگساز و خواننده های خوب و دلسوز در کشور داریم اما موسیقی دان های خوب این کشور فراموش شده و در خانه هایشان نشسته اند و بعد از آن ها چه کسانی جایگزینشان خواهند شد؟ امیدواریم که اتفاق های خوبی رخ دهد و اگر گفته ها و نیت هایی که رئیس جمهور اعلام کرده و وزارت ارشاد , صدا و سیما و نهادهای مرتبط با هم همسو باشند و قدمی در این راه بردارند می توانند مسیر را اصلاح کنند.
